معنی گاه صبح - جستجوی لغت در جدول جو

گاه صبح

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

پیه صبح

(هَِ صُ)

سپیدی صبح:
ز فقررتبۀ اهل هنر کمی نپذیرد
چو پیه صبح شد آخر چراغ مهر بخیزد.
محسن تأثیر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ام صبح

(اُمْ مِ صُ)

مکه. (المرصع)

لغت نامه دهخدا

گل صبح

(گُ لِ صُ)

کنایه از سپیدۀ صبح است. (آنندراج) :
فیضی عجیب درین گل صبح از صبا رسید
بیرون کشیم رخت کدورت صفا رسید.
ظهوری (از آنندراج).
به دشمن شبیخون زدن عاجزی است
گل صبح بر قلب گردون زنیم.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گاه بد

(بَ / بُ)

صیرفی. قسطار. قسطر. صراف. گهبد. جهبذ، خزانه دار. رجوع به کهبد در برهان قاطع چ معین شود

لغت نامه دهخدا